تحقیق درباره خیابان سازی
دسته بندي :
کالاهای دیجیتال »
رشته عمران و نقشه برداری (آموزش_و_پژوهش)
این محصول در قالب ورد (WORD) و قابل ویرایش در 37 صفحه تهیه شده است. در بخش زیر برای اطلاع بیشتر از محتویات این فایل و اطمینان از خرید، مطالب چند صفحه آورده شده است. با مطالعه این بخش با اطمینان بیشتر خرید کنید.
لینک دانلود پایین صفحه
3- 23-12-4 روسازي خيابان
23-12-4-1 قشر زيراساس[1]
قشري از مصالح سنگي يا مخلوطي از مصالح سنگي و مواد چسباننده با ويژگيهاي فني مشخص كه بر روي بستر خيابان ريخته مي‌شود، قشر زيراساس نام دارد. بسته به شرايط جوي، نوع زمين، امكان دسترسي به مصالح مناسب در منطقه اجراي پروژه و بررسيهاي اقتصادي، روش اجراي كار، تعيين و در مشخصات فني خصوصي درج مي‌شود. انواع روشهاي تهيه و اجراي قشر زيراساس، بايد با مندرجات ذيل اين بخش و در صورت نياز به مشخصات بيشتر با مندرجات نشريه شماره 101 دفتر تدوين ضوابط و معيارهاي فني سازمان مديريت و برنامه‌ريزي كشور تحت عنوان ”مشخصات فني عمومي راه(تجديد نظر اول) “ مطابقت نمايد.
الف: زيراساس شني يا زيراساس سنگي[2]
مصالح مصرفي براي قشر زيراساس شني، مصالح گردگوشه رودخانه‌اي، مصالح معدني يا سنگ كوهي شكسته است. انتخاب مصالح بايد با توجه به فواصل، امكان دستيابي به منابع فوق و رعايت مسائل اقتصادي در پروژه صورت گيرد.
1- دانه‌بندي مصالح
دانه‌بندي مصالح بايد بر اساس مندرجات مشخصات فني خصوصي باشد. در صورت عدم وجود اين اطلاعات، دانه‌بندي مصالح بايد بر اساس روش T27 در محدوده يكي از دانه‌بنديهاي مندرج در جدول 23-12-4-1- الف -1 باشد.
علاوه بر رعايت دانه‌بنديهاي فوق مشخصات زير بايد در مورد مصالح مصرفي صدق نمايد.
درصد مصالح گذرنده از الك نمره 200، نبايد بيش از 2/3 مصالح گذرنده از الك نمره 4 باشد، در مواردي كه دانه‌هاي ريز از نظر يخبندان، مضر تشخيص داده شود، مي‌توان درصد گذرنده از الك نمره 200 را تقلیل داد .
حد رواني L.L و دامنه خميري PI بر اساس آزمايشهاي T91 و T90 و T89 بر روي مصالح گذرنده از الك نمره 40 (425/0 ميليمتر)، نبايد به ترتيب از (25%) و (6%) تجاوز نمايد.
ـ ارزش ماسه‌اي S.E[3] بر اساس آزمايش T176 بر روي مصالح گذرنده از الك نمره 4، نبايد كمتر از 25 باشد.
ـ درصد سايش با روش لوس‌آنجلس بر اساس آزمايش T96 بر روي مصالح درشت‌دانه، نبايستي از (50%) تجاوز نمايد.
ـ ظرفيت باربري مصالح اشباع شده[4] با روش T193 در آزمايشگاه كه روي نمونه‌هاي با تراكم (100%) و به روش T180 انجام شده، نبايد از (20%) كمتر باشد.
2- جنس مصالح
در هر پروژه بايد نوع مصالح رودخانه‌اي، كوهي يا مخلوطي از اين دو در مشخصات فني خصوصي ذكر گردد، در مواردي كه حجم مصالح معدن كمتر از ميزان پيش‌بيني شده باشد، بايد از معادن جديد كه مشخصات مصالح آن منطبق با ضوابط و مشخصات موردنظر است، استفاده شود. در صورتي كه معدن داراي دانه‌هاي بزرگتر از اندازه موردنظر باشد، بايد مصالح از سنگ‌شكن يا سرند عبور داده شود تا مصالح موردنظر به دست آيد. قبل از باز كردن كامل معدن براي بهره‌برداي، بايد از انطباق مصالح از نظر كيفيت و كميت با مشخصات خواسته شده، اطمينان حاصل نمود تا حتي‌المقدور براي مصالح خواسته شده از يك معدن استفاده شود و احتياجي به تغيير معدن نباشد. قبل از حمل مصالح به پاي كار، بايد طبق روش T2 حداقل 25 كيلوگرم از مصالح معدن را براي آزمايشهاي مربوط، برداشت نمود. قبل از بهره‌برداري از معدن بايد لايه‌هاي خاك نباتي، مواد لجني و ساير مواد نامناسب از سطح معدن پاك شود و پس از بهره‌برداري و اتمام كار وضعيت محل به شرايط عادي برگشت داده شده و سطوح خاكبرداري شده به صورت مورد قبول شيب‌بندي[5] گردد. مصالح مصرفي بايد با مشخصات و مندرجات فصل دوم اين نشريه مطابقت نمايد. از به كار بردن مصالحي كه بر اثر يخ زدن يا گرم كردنهاي متوالي يا مرطوب و خشك شدنهاي پي‌درپي خرد شوند، بايستي جداً خودداري شود، در هر حالت مشخصات مصالح مصرفي قبل از حمل، بايد به تأييد دستگاه نظارت برسد.